Η περίοδος της τουρκοκρατίας

Με την άνοδο του Σελίμ Β΄ στο θρόνο των σουλτάνων το 1566, συνεχιζόταν η επεκτατική πολιτική του Σουλεϊμάν Α΄ του Μεγαλοπρεπούς, μέσα σε ευμενείς για την οθωμανική αυτοκρατορία συγκυρίες.

Η αποδυνάμωση της λατινικής κυριαρχίας στο Αιγαίο διευκόλυνε την κατάκτηση της Χίου το 1566. Τον ίδιο χρόνο καταλύθηκε το βενετικό δουκάτο του Αιγαίου και παραχωρήθηκε από τον Σελίμ στον ευνοούμενό του Ισπανοεβραίο έμπορο Ιωσήφ Νάζι, που ονομάστηκε Δούκας της Νάξου………

Ο Σελίμ Β΄, κρίνοντας κατάλληλη τη στιγμή να προσθέσει την προσοδοφόρα Κύπρο στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ζήτησε από τη Βενετία με ειδικό απεσταλμένο τον Μάρτιο του 1570, να του παραδώσει το νησί και μετά την αρνητική απάντησή της αποφάσισε να το καταλάβει, όπως και έγινε………

Η Κύπρος μετά την κατάκτησή της αποτέλεσε ιδιαίτερη διοικητική περιφέρεια (εγιαλέτι), που περιλάμβανε επτά μικρότερες (σαντζάκια): τρία σαντζάκια στο νησί (Λευκωσίας, Πάφου, Κερύνειας) και τέσσερα στην απέναντι μικρασιατική ακτή. Έναν αιώνα αργότερα και ως το 1703, το νησί εντάχθηκε στο εγιαλέτι της Άσπρης θάλασσας (Αιγαίου), στο οποίο είναι πιθανό ότι ανήκε και η Πελοπόννησος………………………………………………………………………..

Σύμφωνα με έρευνες των τελευταίων ετών, όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κύπρο οι κάτοικοί της υπολογίζονται σε 200.0000…………………………….

Η σκληρή στάση των Τούρκων, που είχε ως αποτέλεσμα τον εξισλαμισμό τμήματος του πληθυσμού, οδήγησε και σε εξεγέρσεις, η πρώτη από τις οποίες εκδηλώθηκε το 1578. Στις 29 Μαρτίου 15788, Μεγάλο Σάββατο γενίτσαροι στην υπηρεσία του πασά της Κύπρου Αράμπ Αχμάτ, αντιδρώντας στα καταπιεστικά μέτρα του τον δολοφόνησαν και λίγο αργότερα σκότωσαν και τον αντικαταστάτη του. Η ανταρσία γενικεύτηκε με τη συμμετοχή Ελλήνων, που θε3ώρησαν κατάλληλη τη στιγμή και την ευκαιρία να εκδικηθούν τους Τούρκους και οι επαναστάτες ύψωσαν χριστιανικές σημαίες – του πάπα, της Βενετίας και του βασιλιά της Ισπανίας Φιλίππου Β΄- και ζήτησαν τη βοήθεια της χριστιανικής Ευρώπης.`…………………………………………….

ΟΙ ξεσηκωμοί δημιουργούσαν μια κατάσταση για παραχώρηση κάποιων προνομίων, αλλά επιφανειακή και ψεύτικη μέχρι να καταλαγιάσουν τα πνεύματα της εξέγερσης. Η καταπιεστική πολιτική των τοπικών Τούρκων αξιωματούχων, συνεχίστηκε παρά τα όπια προνόμια είχαν δοθεί στην Κύπρο. Και η αντίθεσή τους προς την Εκκλησία υπήρξε αιτία ταραχών, ιδιαίτερα μετά το 1764 ως την Ελληνική Επανάσταση.