Η Κύπρος στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο

 Η αντίθεση του κυπριακού λαού διατηρήθηκε αμείωτη κατά της Βρετανικής διοίκησης του νησιού, μέχρι της 28^ης 1940, οπότε η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων. Ο Μητροπολίτης Πάφου Λεόντιος, τοποτηρητής του Αρχιεπισκόπου, διακήρυξε τότε την απόφαση των Ελληνοκυπρίων να συνεργαστούν με τη βρετανική διοίκηση στον κοινό αγώνα, απόφαση που έγινε ευμενώς δεκτή από τη βρετανική κυβέρνηση.

Τριάντα χιλιάδες Κύπριοι, ανταποκρινόμενοι τότε στην πρόσκληση της βρετανικής διοίκησης να πολεμήσουν «δια την Ελλάδα και την ελευθερία», κατατάχθηκαν στο βρετανικό στρατό………………………………………

Με τη λήξη του πολέμου  η βρετανική κυβέρνηση όλες τις προ του πολέμου υποσχέσεις της και αντέδρασε στην εφαρμογή της διάταξης περί αυτοδιάθεσης των λαών του Ο.Η.Ε………………

Στο μεταξύ, στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κύπρου ανήλθε στις 24 Δεκεμβρίου 1947 ο Μακάριος Β΄, ο οποίος με δύο διαγγέλματα που είχε απευθύνει προηγουμένως ως τοποτηρητής, διακήρυσσε ότι ο κυπριακός αγώνας δεν είχε αντιβρετανικά κίνητρα και εμπνεόταν μόνο από τον πόθο για την ελευθερία. Στον ενθρονιστήριο λόγο του, αργότερα, προδιέγραψε την αδιάλλακτη πολιτική την οποία – όπως είπε – ως εθνάρχης της Κύπρου είχε εθνικό χρέος να ακολουθήσει………….............................