Σ΄ αυτή την περίοδο οι πολιτιστικές αλλαγές που παρατηρούνται ήταν ταχύρρυθμες και χάραξαν νέες προοπτικές για τη ζωή του νησιού. Η εξόρυξη και εκμετάλλευση του χαλκούχου μεταλλεύματος από τα πλούσια κοιτάσματα των περιοχών της Αμπελικούς, της Καλαβασού, της Ταμασσού κ.α. διαμόρφωσαν συνθήκες που ευνόησαν την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου. Εντάθηκαν οι εμπορικές συναλλαγές με τον κόσμο της Ανατολής και του Αιγαίου, και μαζί με τα προϊόντα ανταλλάσσονταν ιδέες, νεωτερισμοί και τεχνικές που αφομοιώνονταν και εφαρμόζονταν στην καλλιτεχνική παραγωγή.
Οι ιστορικοί χρόνοι
Η προϊστορία του νησιού τελειώνει γύρω στο 1075-1050 π.Χ, όταν οι μεγάλες πόλεις της Ύστερης Χαλκοκρατίας καταστράφηκαν ή οι περισσότερες εγκαταλείφθηκαν. Η εισαγωγή ενός νέου μετάλλου,του σιδήρου, που αντικατέστησε τον χαλκό, εγκαινίασε τη λεγόμενη εποχή του Σιδήρου.
Γεωμετρική εποχή (1050 – 725 π.Χ )
Οι μεταβατικοί χρόνοι από την ύστερη Χαλκοκρατία στη Γεωμετρική περίοδο ακολούθησαν φυσιολογική εξέλιξη. Η Κύπρος ήταν πυκνοκατοικημένη και πολιτιστικά ενιαία. Οι πόλεις, που σύμφωνα με τον μύθο ιδρύθηκαν από τους ήρωες του Τρωικού πολέμου, πολιτικά συσπειρώθηκαν γύρω από τις μυκηναϊκής καταγωγής αριστοκρατική τάξη, της οποίας εκπρόσωπος ήταν ο βασιλιάς. Έτσι, άρχισαν να ακμάζουν οι πρώτες πόλεις – κράτη, με σημαντικότερες τη Σαλαμίνα, το Κίτιο, τη Λάπηθο, το Κούριο, τους Σόλους και την Πάφο.
Στον τομέα της Λογοτεχνίας η επίδραση της Ελλάδας ήταν άμεση. Ο ποιητής Στασίνος, για τον οποίο πιστεύεται ότι ήταν γαμπρός του Ομήρου, δημιούργησε τα Κύπρια Έπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου